Νεοσυντηρητική ατολμία…

Όταν τον Νοέμβριο του 2008 η προηγούμενη Κυβέρνηση μεταρρύθμιζε με τον νόμο 3719/2008 το Οικογενειακό Δίκαιο (διαζύγιο, υιοθεσία, σύμφωνο συμβίωσης) διατυμπάνιζε πως αφουγκράζεται τις κοινωνικές εξελίξεις προστατεύοντας την οικογένεια, τον γάμο αλλά και την συμβίωση. Για πρώτη φορά θεσμοθετήθηκε σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης βάσει ιδιωτικού συμφωνητικού ενώπιον συμβολαιογράφου, τιθέμενο σε ισχύ από την κατάθεση στο ληξιαρχείο. Ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης Σωτ.Χατζηγάκης δήλωνε: »το Σύμφωνο Συμβίωσης είναι προσαρμοσμένο στη διεθνή πραγματικότητα, στον παράγοντα <<άνθρωπο>>, στις ανάγκες των σύγχρονων κοινωνιών και στην εποχή μας». Είναι όμως όντως έτσι τα πράγματα;

Σαφώς και όχι. Ο λόγος; Από το σύμφωνο συμβίωσης αποκλείστηκαν τα ομόφυλα ζευγάρια. Οι Έλληνες Αχμαντινετζάντ δικαιώθηκαν. Η ομοφυλοφιλία ξορκίστηκε! Για ποια σύγχρονη πραγματικότητα ομιλούμε αν η Ελλάδα του 2009 εξακολουθεί να κλείνει τα μάτια στο κοινωνικό αίτημα της προστασίας των δικαιωμάτων ομόφυλων ζευγαριών, αν αρνείται να συμβιβαστεί με διεκδικήσεις του προηγούμενου κυριολεκτικά αιώνα για την Δυτική Ευρώπη και τις Η.Π.Α; Η μεταρρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου το 1983 ήταν μια πραγματική τομή στην ιστορία της χειραφέτησης των γυναικών, καθώς αποκτούσαν το δικαίωμα της διατήρησης του επωνύμου τους. Μια τομή για την οποία η συντηρητική ελληνική κοινωνία δεν ήταν έτοιμη. Μια τομή που αγκαλιάστηκε ωστόσο και εντάχθηκε στην κοινωνική πραγματικότητα. Τέτοια τομή δεν έγινε δυστυχώς πέρυσι. Η ευκαιρία χάθηκε και το παράδειγμα μιας φωτισμένης, προοδευτικής, φιλελεύθερης πολιτικής εξουσίας έμεινε στα χαρτιά.

Σύμφωνο συμβίωσης και για άτομα του ιδίου φύλου υιοθέτησε 1η η Δανία το 1989. Ακολούθησαν Βέλγιο, Νορβηγία, Σουηδία, Γαλλία, Κάτω Χώρες. Σήμερα προβλέπεται ως θεσμός -μόνο για ομοφυλόφιλους- και στις Η.Π.Α, σε 9 πολιτείες: Βέρμοντ, Νιου Τζέρσεϊ, Καλιφόρνια, Χαβάη, Κολούμπια, Ορεγκον, Κονέκτικατ, Νιου Χάμσαϊρ, Μέιν. Αποκλειστική θεσμοθέτηση για ομόφυλα ζευγάρια έχει και σε Γερμανία, Τσεχία, Κροατία, Ισλανδία, Αγγλία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Ελβετία. Ο Έλληνας νομοθέτης διεκδικεί βραβείο παγκόσμιας πρωτοτυπίας.

Η νέα ρύθμιση είναι όμως και προδήλως αντισυνταγματική. Αντιβαίνει στην αρχή της ισότητας των πολιτών ενώπιον του νόμου (Σ αρ.4 παρ.1), καθώς διακρίνει τα ζευγάρια σε ετερόφυλα και ομόφυλα αποκλείοντας από τα δεύτερα τη δυνατότητα έννομης προστασίας των δικαιωμάτων τους και δημιουργώντας πολίτες δύο ταχυτήτων. Επιπλέον είναι αντίθετη στο δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (Σ αρ.5 παρ.1). Είναι μια ρύθμιση άδικη, στρεβλωτική και αναχρονιστική! Οι συνέπειες της μη κατοχύρωσης κληρονομικών δικαιωμάτων είναι τραγικές και οδηγούν σε καταστάσεις αντίθετες στον ρόλο ενός κράτους δικαίου, στην έννοια της δικαιοσύνης και την αποστολή του δικαίου ειδικότερα. Ελπίζουμε πως τα δεδομένα θα αλλάξουν από τη νέα κυβέρνηση.